Optimale zorg. Levensgeluk. Woonplezier. Gastvrijheid. Het zijn stuk voor stuk kernwoorden in het nieuwe ondernemingsplan van tanteLouise, maar inmiddels veel meer dan dat. In elk geval in Residentie Moermont en Het Nieuwe ABG waar facilitair en zorg elkaar nadrukkelijk omarmen. Met de gastvrouwen als verbindende schakel. ‘Zij hebben het idee ook zelf vormgegeven. Zodra het kan gaat een van hen - en soms wel twee of meer - een hele dag aan de slag op een van de woningen’, zegt coördinator facilitair Liesbeth Rijken. 

De werkzaamheden die de gastvrouwen verrichten variëren per woning. ‘Samen met de teamleiders hebben ze geïnventariseerd waar behoefte aan is. Dat verschilt per woning'. Soms is het zinvol om te helpen bij het bereiden van de maaltijd, soms is het fijner dat de gastvrouw samen met de bewoners aan tafel zit en dat de maaltijd vanuit het restaurant wordt geserveerd. ‘We brengen toch een stukje gezelligheid.’

De aanleiding voor deze vorm van samenwerking tussen zorg en facilitair is een intern onderzoek waaruit bleek dat de ‘maaltijd’ - voor bewoners toch vaak een van de hoogtepunten van de dag - slechts werd gewaardeerd met een 6,4. ‘En dat bleek niet te liggen aan de kwaliteit van het eten, maar aan de beleving’, legt locatiemanager Rianne Franken uit. Een tweede argument is de werkdruk. De wereld van de ouderenzorg verandert in rap tempo. Het aantal ouderen dat complexe zorg nodig heeft neemt gestaag toe, terwijl voor die zorg steeds minder mensen beschikbaar zijn. ‘We zullen in de toekomst iedereen nodig hebben. Als het team horeca op de woning helpt bij het bereiden en eten van de maaltijd, is er voor de zorgmedewerkers automatisch meer tijd om andere dingen te doen.’

De gastvrouwen zelf zijn enthousiast over het nieuwe initiatief. Vooral het directe contact met de bewoners spreekt hen erg aan. ‘Ik heb zelf een zorgachtergrond en vind het gewoon heel erg leuk om dit naast mijn werk op de receptie te doen. Ik wil dat werk op de receptie niet opgeven, maar de combinatie vind ik heel plezierig’, zegt Brigitte Goossens. Collega Sandra van Elzakker valt haar bij. ‘Het is best een uitdaging, maar het werk bevalt me zo goed dat ik serieus ga kijken of ik wel in de horeca wil blijven of misschien wel de overstap naar de zorg maak.’

De samenwerking tussen beide disciplines kent op het eerste gezicht alleen maar winnaars. Rianne Franken: ‘De gelukkige cliënt en de gelukkige medewerker ontmoeten elkaar in deze samenwerking’. Brigitte en Sandra bevestigen dat. Zij zijn enthousiast, bewoners en hun familieleden waarderen hun aanwezigheid en ook de zorgmedewerkers spinnen garen bij het nieuwe initiatief. Zegt ook teamleider Melissa van der Wielen. ‘De gastvrouwen zijn, ook voor de cliënten, heel herkenbaar in hun rode schorten. Maar zorgmedewerkers hebben geen moment gedacht van ‘wat doen jullie hier’. Door elkaars wereld te verkennen, zie je ook dat het respect voor elkaar groeit. We kunnen echt wat van elkaar leren.’

Naast het werkplezier zien Rianne Franken en Liesbeth Rijken nog een belangrijke plus voor de facilitair medewerkers. En dat is de werklast. ‘Het werk in de horeca is fysiek behoorlijk zwaar. Door de variatie in werkzaamheden en werkplek is de fysieke belasting beter in balans en kunnen lichamelijke klachten mogelijk voorkomen worden. Dat is belangrijk. In de zorg bij tanteLouise maken de mensen het verschil. We hebben - nu en in de toekomst - iedereen keihard nodig. Dat lukt beter als onze eigen medewerkers, lekker in hun vel zitten en plezier in hun werk hebben. Want zonder gelukkige medewerkers ook geen gelukkige cliënten. Samen moeten we het doen.’