Voorwoord
Toen we op de drempel van 2020 het glas hieven en elkaar het allerbeste wensten, beloofden we elkaar dat we er een onvergetelijk jaar van zouden maken. Onvergetelijk werd het zeker, maar wel heel anders dan gedacht. Een even venijnig als verraderlijk virus zette de wereld op z’n kop. Ook die van ons en van al die kwetsbare ouderen die de zorg die ze zo hard nodig hebben aan ons toevertrouwen.
Corona domineerde bijna een jaar lang ons leven, zowel op het werk als privé. Het virus was altijd en overal aanwezig. Dat maakte 2020 niet alleen fysiek zwaar, maar ook emotioneel beladen. Zeker op de momenten dat het weer eens tegen zat en het virus nieuwe slachtoffers maakte onder onze bewoners maar ook onder collega’s, waarvan een aantal behoorlijk ziek is geweest.
Jeetje, wat een jaar hebben we achter de rug. Bizar. Onwerkelijk haast. Een jaar waarin we ongelooflijk hard hebben gewerkt met z’n allen. In de vertrouwde omgeving van het verzorgings- of verpleeghuis, maar wel onder totaal andere omstandigheden. Anderen werkten vanuit het eigen huis en steeds vaker digitaal.
In dit al even digitale magazine blikken we vanuit diverse invalshoeken - soms heel persoonlijk - terug op dit bewogen jaar, waarin naast het verdriet, de twijfel en de angst ook zeker ruimte was voor mooie dingen en de lach. Leuke activiteiten om het sociaal isolement van onze bewoners te verzachten, maar ook spontane acties vanuit de bevolking en het bedrijfsleven of slimme oplossingen om iets te doen aan werkdruk of personeelskrapte.
Het is slechts een bescheiden greep uit alles wat is gepasseerd, maar dat was dan ook onwaarschijnlijk veel. Als ik zie wat we in de afgelopen maanden met elkaar hebben gepresteerd, dan kan ik alleen maar ontzettend trots zijn. Jullie stonden er als het moest, op een manier die tanteLouise zo eigen is. Energiek, vastberaden en bereid om voor onze kwetsbare ouderen, maar zeker ook voor elkaar, door het vuur te gaan. Professioneel, collegiaal en met een bevlogenheid die niet alleen zichtbaar was, maar die je ook kon voelen. Oprecht en warm.
Nu het moment nadert dat we opnieuw het glas heffen, op de drempel van weer een nieuw jaar, hoop ik van harte dat het geluk ons in 2021 toelacht. Dat het vaccinatieprogramma waar we zo reikhalzend naar hebben uitgekeken, ons inderdaad in rustiger vaarwater brengt. Ik zou bijna zeggen: we hebben het verdiend.
Voor nu: veel leesplezier!
Conny Helder
Raad van Bestuur